Te voet de Rusluie na

Vriezenveners, Rusluie, gingen vanaf de 18-de eeuw met paard en wagen naar St. Petersburg. Later reisden ze met de trein of de boot. Ze waren succesvol met hun handel en hadden er circa 35 winkels tot aan de Russische revolutie in 1917. In 2013, in het Ruslandjaar, fietste een groep van circa 30 mensen vanuit Vriezenveen naar St. Petersburg. Te voet is het nog nooit gedaan, totdat 31 juli 2020 om circa 10.30u Jan Meijerink vanaf het Historisch Museum Vriezenveen te voet naar St. Petersburg vertrok. Hij zal daarbij de oude route van de Rusluie volgen, zoals we die kennen uit het handgeschreven dagboekje uit 1826 van Jacob Zacharias Ursinus Kruijs. Jan is 72 en vertrok met een verassend lichte tred, hij had er zin in.

Doorzettingsvermogen, wilskracht, zelfvertrouwen, met kracht en focus op je doel gericht. Dat waren en zijn zo ongeveer de vergelijkende overeenkomsten tussen de Rusluie en de pelgrimswandelaar Jan Meijerink. Accepteren wat er op je pad komt, eenvoud, openheid en zelfvertrouwen zijn ook de kenmerken van Jan. Dat zijn de basis principes voor het kompas waarmee Jan dit soort tochten aangaat.

Hij heeft tijdens het vertrek zijn bijzonder mooie petje op en wij, de thuisblijvers, nemen met veel respect het petje af voor deze activiteit.

Jan is een echte lange afstand loper. Eerder heeft hij al naar Santiago de Compostella gelopen. Hij heeft ook een tocht gemaakt vanuit Rome via Griekenland en Turkije naar Jeruzalem. En vorig jaar nog het Olavspad in Noorwegen, van Oslo naar Trondheim.

Jan is gestart in 2008 met lange afstand lopen nadat zijn vrouw in 2007 aan kanker overleden is. Aan zijn tochten koppelt hij vaak een goed doel. Ook nu weer, in zijn tocht naar Rusland, doet hij dat voor de stichting Gertin, die kinderen helpt in Kenia in hun strijd tegen jiggers. Jiggers zijn zandvlooien die zich in voeten invreten en daarbij veel ellende veroorzaken. (https://gertin.nl)

Jan slaapt de eerste nacht in de Lutte bij kennissen, daarna in jeugdherbergen, kloosters, bij particulieren, of eventueel in een tentje dat in zijn rugzak zit. Op alle overnachtingsplaatsen vraag Jan een stempel of een notitie in zijn wandelboekje. De eerste stempel kreeg hij in het museum. Onderweg, zegt hij, een keer in de vrije natuur, is het ook verassend hoeveel eetbaars aan bessen, fruit, etc. je tegenkomt. En onderweg kom je met veel mensen in gesprek, dat is het mooie van wandelen. Vaak mooie en diepgaande gesprekken met mensen die ook met een “rugzakje” onderweg zijn. De route staat in zijn telefoon, een (mini)apotheek heeft hij niet bij zich, hooguit een aspirientje, en verder is Jan vrij man.

Aan de fietsers, die in 2013 naar St.Petersburg vertrokken heeft hij gevraagd welke sporen er onderweg nog te zien zijn van de Rusluie. Ook verder heeft hij zich in het Historisch Museum Vriezenveen verdiept in de geschiedenis van de Rusluie. Bij zijn toelichting op de tocht in de oude raadszaal van het museum stond Jan heel symbolisch voor de foto van de Kozakkenbrug die in het Oosteinde van Vriezenveen over de Schipsloot lag. Over deze brug vertrokken destijds ook de Rusluie naar St. Petersburg. Jan zal op zijn tocht van tijd tot tijd contact zoeken met de stichting Gertin en met het Historisch Museum en daarbij verslag doen van zijn ervaringen.

Jan loopt gemiddeld 30 km per dag hetgeen betekent dat hij in minder dan 100 dagen de tocht van 2400 km kan hebben afgerond. Of het zover komt is nog de vraag. In verband met corona is de grens van Polen met Rusland moeilijk te passeren en Jan moet wellicht in september terug zijn voor een congres. Vermoedelijk zal Jan dus stoppen bij de Pools/Russische grens en in het voorjaar 2021 de rest van de afstand afleggen.

Jan is vrijdag 31 juli met zonnig en mooi weer vertrokken en uitgezwaaid door een delegatie vrijwilligers van het Historisch Museum. De route die Jan loopt, de oude Rusluie route, is te zien in het Historisch Museum, Westeinde 54 Vriezenveen. Het museum is geopend van dinsdag tot en met Vrijdag van 10.00u tot 17.00u.