Westerhoeve, heide en buntgras.
Heide en buntgras, dat was Westerhoeven tot de jaren 40 van de vorige eeuw. Op de foto hierboven is dat nog te zien. Op de achtergrond zien we Jansen & Tilanus. Ook bijzonder. Tegenwoordig zou je Hemmer Beton of Coes Metaalbescherming zien vanaf het gezichtspunt van de foto. Industrie was er toen nog niet in de Westerhoeven.
Het veen in de Westerhoeven varieerde in dikte van 0 tot 1½ meter, de dikste veenlaag kwam voor in het noordelijke deel. Het gebied leverde jaar in jaar uit aan enkele honderden mensen brandstof.
Als we het over de Westerhoeven hebben, dan bedoelen we een gebied in het westen van het dorp, begrensd aan de oostkant door het Overijssels kanaal, aan de noordkant door de grens met Hellendoorn, aan de westkant door de Stouwe en aan de zuidkant door de Hammerweg. Zo wordt het ook begrensd door de borden met de naam Westerhoeven. De hoofdweg in dit gebied is de Westerhoevenweg met 3 kruisingen: Russendijk, Buntgrasdijk, en de Kreuzendijk.
Het 6 kilometer lange Vriezenveen was ingedeeld in wijken en de Westerhoeven was wijk VII. De kern Westerhoeven kent ongeveer 160 inwoners.
Uit oude akten mag aangenomen worden dat de naam Westerhoeven er door de bevolking van Vriezenveen zelf aan is gegeven. De oudst gebruikte benaming die in het archief van het Historisch Museum te vinden is, is “de Westere Hoeve” in een akte die dateert uit 1740.
De Westerhoeven begon in het nieuws te komen toen het gebied halverwege de jaren ’30 in de vorige eeuw werd aangemerkt als werkloosheidsproject. Onderhandelingen en besprekingen werden opgestart om te komen tot een ontginning, verkaveling en in cultuur brengen van het hele gebied. De werkzaamheden namen in 1938-1940 een aanvang en werden voor een gedeelte na de bezettingsjaren volbracht. In 1945 was er tussen Vriezenveen en Daarlerveen zelfs tijdelijk een stationnetje aan de spoorlijn naar Mariënberg, de stopplaats Westerhoeve, bedoeld om de niet-Vriezenveense arbeiders daar gelegenheid te geven in en uit te stappen.
De Westerhoeven behoorde, net als de Weitemanslanden en de Pollen, tot de zogenaamde onrendabele gebieden met betrekking tot de aansluiting op de nutsvoorzieningen. Westerhoeven werd pas in de tweede helft van de jaren ’40 aangesloten op het elektriciteitsnet en pas in 1952 besloot de gemeente Westerhoeven aan te sluiten op de waterleiding.
Tegenwoordig is de bevolking is nog steeds hoofdzakelijk agrarisch. Langs het kanaal zit echter industrie en aan de Westerhoevenweg is toerisme opgestart met vakantiehuisjes voor een vakantie bij de boer.
