Het Vriezenveense verzet en wapendroppings (2)

Gerrit Roelofs schrok toen een politieman hem waarschuwde, dat de SD op zoek was naar ene "Schuit.". Dat was zijn schuilnaam binnen het verzet. Hij begreep, dat de SD dat nog voor een familienaam hield, maar het dwong hem wel om uit het openbare leven te verdwijnen door onder te duiken. Zijn illegale activiteiten gingen gewoon door. Wapens van de droppingplaats te Junne met de codenaam "Evert" vonden via hem als verbindingsman nog steeds hun uiteindelijk bestemming in Twente.

Op last van Prins Bernhard moest het strijdend deel van het verzet meer een legerkarakter krijgen. De commandanten, Ben Coes van KP Almelo en Henk Gerrits en Gerrit Roelofs vergaderden daarover bij van Spijker aan het kanaal. Vriezenveen werd namelijk bij Almelo ingedeeld en de vraag was wie er nu commandant moest worden. Niemand van hen had militaire kennis of ervaring. Roelofs benaderde daarvoor een man, een gewezen reserve officier, die op dat moment nog niets met het verzet van doen had. Deze man was notaris Kruisinga en hij stemde toe. Daar keek men eerst wel vreemd van op, maar juist Kruisinga is voor het verzet een enorme bron van informatie gebleken. Hij had ook contacten met de Duitsers en zij vertrouwden hem volkomen.

In de nieuwe en strakkere organisatie verliepen de contacten veel sneller met de bloedbroeders in de directe omgeving. Achteraf vind Roelofs, dat er maar heel weinig over hun activiteiten bekend is geworden.

Gerrit Roelofs was in 1985, in het jaar van 40 jaar bevrijding, één van de genodigden van een expositie en een reünie van oud - verzetsleden in de Middenschool. Van vele gemeenschappelijke belevenissen had hij al afstand kunnen nemen, maar door gesprekken met oud - medestrijders kwam er veel van de film weer terug.

Op 4 mei 1985 werd in Junne/Stegeren een herdenkingsmonument onthuld. Dat gebeurde in de besloten kring van betrokken verzetsleden. In de periode van 1944 - 1945 vonden hier 14 droppings plaats. In totaal werd er 48 duizend kilo gedropt. Niet alleen wapens maar ook andere goederen; zelfs enkele geallieerde agenten kwamen via die weg om het ondergrondse verzet te helpen in hun strijd tegen de bezetter. De verzetsgroep Salland te Vroomshoop had bij deze activiteiten hoofdzakelijk de leiding.

Gerrit Roelofs bleef na de oorlog in dienst, eerst in Steenwijk, daarna volgde hij in Engeland een officiersopleiding en hij diende later ook in Indië. Hij en zijn medestrijders achten de vrijheid van hun land hoger dan hun eigen leven.