Het Station van Vriezenveen

Het is alweer meer dan dertig jaar geleden dat Vriezenveen nog een mooi station had. Het oude station, later geflankeerd door mooie kastanjebomen, lag aan de lijn Almelo-Mariënberg en hadden we te danken aan textielbaron Jan Willink uit Winterswijk. Hij wilde verbetering van het vervoer van zijn producten en het vervoer van brandstoffen voor de machines in zijn fabrieken. Voor de aanleg van de spoorlijn richtte hij in 1899 onder andere de Noordooster Lokaal Spoorwegmaatschappij (NOLS) op. Na aankoop van de gronden kon de aanleg beginnen en in oktober 1906 was de lijn klaar en werd hij geopend. Prachtige locomotieven en treinstellen hebben de lijn bereden, zoals de stoomlocomotieven NS serie 1700 en grote tenderlocomotieven als de NS serie 6100. Later ook de bekende blauwe engel, een dieselelektrisch treinstel.

Voor het stationsgebouw nam de NOLS architect Eduard Cuypers in de arm. Hij was een neef van Pierre J.H. Cuypers die onder andere het Rijksmuseum en het Centraal Station in Amsterdam ontwierp. Eduard ontwierp voor Vriezenveen een station 2e klasse. Het station werd geopend op 1 oktober 1906 en heeft dienst gedaan tot 1985. In het begin bestond het stationsgebouw uit rode bakstenen met rode dakpannen. Het schotwerk langs de gootlijsten en topgevels was groen en wit. Al het andere houtwerk was groen, rood en wit afgezet met zwarte banen. In de gevel was een plaatsnaambord bevestigd. Dat bestond uit sectietegels met goud en wit waar de letters van het woord Vriezenveen in stonden. Kunt u zich voorstellen hoe mooi dat eruit gezien moet hebben? Later, in de jaren 60 van de vorige eeuw, werd het station wit gepleisterd en verdwenen de mooie naamtegels. Daarvoor in de plaats kwam een blauw bord met witte letters.

Bij het station waren draaihekken die toegang gaven tot het 1e perron, op de perrons stonden 5 mooie eikenhouten lantaarns. Naast het hoofdgebouw, aan de zuidzijde, was een kleine, aangebouwde goederenbergplaats. Aan de noordkant was een vrijstaande retirade (toiletgebouw met 3 urinoirs en 2 privaten) en een klein magazijn gebouwd. Tussen de wachtkamer en de retirade stond nog een houten gebouwtje bestemd voor kolenopslag. Mocht een locomotief in nood zijn met de kolenvoorraad, dan kon daaruit geput worden. Toen hier geen noodzaak meer voor was heeft stationschef Flim het hout ervan opgekocht. De in 1906 aangebouwde goederenbergplaats was meteen al te klein om alle goederen te kunnen bevatten. Daarom werd aan aannemer E.A. Jansen uit Vriezenveen opdracht gegeven om een vrijstaande goederenloods te bouwen ten zuiden van het station. Vanaf het hoofdspoor moest toen een zijspoor worden aangelegd om goederentreinen toegang tot de goederenloods te geven. Bij het station hoorde ook nog een houten, later opgetrokken in steen, ploegbergplaats. Deze bergplaats bevatte materiaal en gereedschap voor de spoorwegploeg die bij Vriezenveen hoorde. Toen het aantal reizigers toenam werd het station uitgebreid met een wachtruimte 3e klasse, later deed deze ruimte dienst als fietsenstalling. In de oorlog is het postkantoor er nog tijdelijk in gehuisvest geweest. Het bovendeel van het station was in gebruik als dienstwoning voor de stationschefs.

In 1985 viel het doek voor het stationsgebouw. Omdat ook de gemeente er geen bestemming voor had werd het gebouw in 1985 gesloopt en verdween weer een fraai gebouw uit het Vriezenveense dorpsbeeld.

Voor meer cultuur-historische verhalen met foto's kunt u lid worden van de Vereniging Oud Vriezenveen, u krijgt dan voor €22,00 per jaar vier keer het kwartaalblad Waver 't Vjenne thuisgestuurd. Telefoon 0546-563476 mail ons vereniging@oudvriezenveen.nl of kijk op http://www.museumvriezenveen.nl/waver-lid-worden